It's like walking out of a zoo.
Door: Zowie
Blijf op de hoogte en volg Zowie
17 September 2011 | Japan, Tokio
Het was wel effe een shock.
De couchsurfer waar ik verbleef in Sakhalin noemde mijn overgang van Rusland naar Japan:
'it's like walking out of a zoo'
En zo voelden het toch wel een beetje. Na zes weken Rusland was de boot naar Japan (Japans bedrijf) alleen al een feestje. Ik en mijn reisgenoten konden ons geluk niet op dat alles ineens weer schoon was, de mensen je met een glimlach begroeten, dat alles werkt zoals het hoort. Denk dat de cultuurshock groter is als je vanuit Rusland Japan berijkt, dan als je 'gewoon' zou gaan vliegen.
Maar dan kom ik aan in een klein havenplaatsje in de middel of nowhere. Ik zeg mijn reisgenoten gedag en ga opzoek naar mijn hostel, waar ik de iet wat vage routebeschrijving op een blaadje heb geschreven. Ineens kom ik er achter dat mensen in Rusland misschien geen engels spreken, maar dat je blijkbaar in verschillende gradaties geen engels kan spreken, en de jappaners spreken scoren hoog op deze lijst.
Ik realiseer me ineens dat het niet hebben van een reisgids, woordenboek/phrasebook, universal converter of wat dan ook iets vervelender blijkt te zijn dan ik dacht dat het was, ik voelden me effe totaal lost in translation.
Dat gevoel werd nog versterkt toen ik, na te zijn aangekomen in het hostel (alles komt natuurlijk altijd goed), effe geld ging pinnen om mijn kamer te betalen. Na een kwartier elk knopje en mogenlijkheid te hebben geprobeert, ga ik zonder geld maar terug naar mijn hostel, en zeg dat ik het morgen vroeg nog eens zal proberen. Kapot van deze slopende dag wil ik nog effe douchen voor het slapen gaan. Doet ik de douchedeur open, zit er een gast op een krukje te 'douchen'. Ik doe de deur snel dicht, en realiseer me dan pas dat er vier krukjes, en douch achtige dingen stonden. Ik besluit dat ik er echt effe de kracht niet meer voor heb en ga maar zonder te douchen naar bed.
inmiddels 1337 wtf momenten verder zit ik rustig op een boerderijtje in de buurt van Honbetsu. Nog steeds begeef ik me op het noordelijke eiland Hokkaido, toch wel erg ver weg van de gekte die Tokio heet, en die ik pas begin november ga bezoeken. Wat ik nu kan zeggen is dat de natuur die in Japanse cultuur zo vaak naar voren komt echt bestaat, en heel erg mooi is. Waar de natuur in Rusland machtig, krachtig en overweldegend was, zo is de natuur hier meer verfijnd, delicaat en estetisch. Een voorbarige conclusie zou kunnen zijn dat het land waarop een volk zich begeeft, deze ook vorm geeft, maja, leuke gedachten om in het achterhoofd te bewaren.
Het Wwoofen (http://en.wikipedia.org/wiki/WWOOF) hier bevalt me wel, en komt me ook niet helemaal slecht uit. Het is voor mij een mooie gelegenheid het plattelands leven (van Japan) te leren kennen, effe tot rust te komen van mijn reis inc. invloeden, en de zaakjes weer wat op orde te krijgen. Zo heb ik inmiddels een power converter weten te bemachtigen, heb ik toch maar een reisgids+phrasebook online besteld (reizen in de 21e eeuw;) en mijn reisplannen voor de komende tijd wat aangeschertp(hier zo meer over).
Ik zit hier met Ben, een oude Amerikaanse hippie, die besloten heeft met zijn Japanse vrouw een biodynamische boederij op te zetten in Japan (I have seen that Al Gore movie, and knew I hade to do something:p). Het is allemaal een beetje gebaseerd op de antroposofische school, want zelfs voor mij allemaal een beetje zweverig is, maar das allemaal niet zo erg. Ik zit lekker met mijn handen in de aarde, leer een hoop voor mijn eventueel toekomstige werk en kan eindelijk weer eens engels praten! (het aantal reizigers wat ik tegenkom is al weken nihiel, en van de locale bevolking moet ik het ook al niet hebben:p)
En ik wil trouwens iedereen bij deze nog wel effe bedanken voor al jullie reacties. Ik weet dat ik op mail/facebookberichten/reacties op de blog zo goed als nooit reageer, maar ik lees ze wel, en doen me goed, dat jullie dat weten. Zo is het statement 'heimwee is beter dan Holland' een beetje mijn slagzin van de reis geworden, en zo zijn er nog wel veel meer reacties die regelmatig door mijn hoofd spoken en steun geven.
En dan als laatst nog effe kort een reisupdate. Ik ga toch vliegen, en snel ook. Eigenlijk was ik van plan om al in Tokio (wel na een goeie rondreis door Japan hoor;) het vliegtuig te pakken, en Korea en China(in eerste instantie) te laten varen. Maar een ticket bleek vanuit Beijing zo veel goedkoper dan vanuit Tokio, dat ik toch via Korea naar China ' moet. Blijkbaar staat me daar ook nog iets te wachten wat ik blijkbaar mee moet maken.
De hele trip over land maken leek me heel epic te doen, maar het moet natuurlijk nog wel ergens over gaan. Vanaf mijn Altai ervaringen weet ik dat ik eigenlijk gewoon in de natuur wil rondlopen. Maja, wil eigenlijk alles zelf doen, en weinig ervaring, dus ik ga dit doen!! (weet dit al een maand, maar eergister pas vliegticket geboekt;)
http://wikitravel.org/en/Annapurna_Circuit#b
Haha, het onvermijdelijke gaat toch gebeuren, Nepal!
De couchsurfer waar ik verbleef in Sakhalin noemde mijn overgang van Rusland naar Japan:
'it's like walking out of a zoo'
En zo voelden het toch wel een beetje. Na zes weken Rusland was de boot naar Japan (Japans bedrijf) alleen al een feestje. Ik en mijn reisgenoten konden ons geluk niet op dat alles ineens weer schoon was, de mensen je met een glimlach begroeten, dat alles werkt zoals het hoort. Denk dat de cultuurshock groter is als je vanuit Rusland Japan berijkt, dan als je 'gewoon' zou gaan vliegen.
Maar dan kom ik aan in een klein havenplaatsje in de middel of nowhere. Ik zeg mijn reisgenoten gedag en ga opzoek naar mijn hostel, waar ik de iet wat vage routebeschrijving op een blaadje heb geschreven. Ineens kom ik er achter dat mensen in Rusland misschien geen engels spreken, maar dat je blijkbaar in verschillende gradaties geen engels kan spreken, en de jappaners spreken scoren hoog op deze lijst.
Ik realiseer me ineens dat het niet hebben van een reisgids, woordenboek/phrasebook, universal converter of wat dan ook iets vervelender blijkt te zijn dan ik dacht dat het was, ik voelden me effe totaal lost in translation.
Dat gevoel werd nog versterkt toen ik, na te zijn aangekomen in het hostel (alles komt natuurlijk altijd goed), effe geld ging pinnen om mijn kamer te betalen. Na een kwartier elk knopje en mogenlijkheid te hebben geprobeert, ga ik zonder geld maar terug naar mijn hostel, en zeg dat ik het morgen vroeg nog eens zal proberen. Kapot van deze slopende dag wil ik nog effe douchen voor het slapen gaan. Doet ik de douchedeur open, zit er een gast op een krukje te 'douchen'. Ik doe de deur snel dicht, en realiseer me dan pas dat er vier krukjes, en douch achtige dingen stonden. Ik besluit dat ik er echt effe de kracht niet meer voor heb en ga maar zonder te douchen naar bed.
inmiddels 1337 wtf momenten verder zit ik rustig op een boerderijtje in de buurt van Honbetsu. Nog steeds begeef ik me op het noordelijke eiland Hokkaido, toch wel erg ver weg van de gekte die Tokio heet, en die ik pas begin november ga bezoeken. Wat ik nu kan zeggen is dat de natuur die in Japanse cultuur zo vaak naar voren komt echt bestaat, en heel erg mooi is. Waar de natuur in Rusland machtig, krachtig en overweldegend was, zo is de natuur hier meer verfijnd, delicaat en estetisch. Een voorbarige conclusie zou kunnen zijn dat het land waarop een volk zich begeeft, deze ook vorm geeft, maja, leuke gedachten om in het achterhoofd te bewaren.
Het Wwoofen (http://en.wikipedia.org/wiki/WWOOF) hier bevalt me wel, en komt me ook niet helemaal slecht uit. Het is voor mij een mooie gelegenheid het plattelands leven (van Japan) te leren kennen, effe tot rust te komen van mijn reis inc. invloeden, en de zaakjes weer wat op orde te krijgen. Zo heb ik inmiddels een power converter weten te bemachtigen, heb ik toch maar een reisgids+phrasebook online besteld (reizen in de 21e eeuw;) en mijn reisplannen voor de komende tijd wat aangeschertp(hier zo meer over).
Ik zit hier met Ben, een oude Amerikaanse hippie, die besloten heeft met zijn Japanse vrouw een biodynamische boederij op te zetten in Japan (I have seen that Al Gore movie, and knew I hade to do something:p). Het is allemaal een beetje gebaseerd op de antroposofische school, want zelfs voor mij allemaal een beetje zweverig is, maar das allemaal niet zo erg. Ik zit lekker met mijn handen in de aarde, leer een hoop voor mijn eventueel toekomstige werk en kan eindelijk weer eens engels praten! (het aantal reizigers wat ik tegenkom is al weken nihiel, en van de locale bevolking moet ik het ook al niet hebben:p)
En ik wil trouwens iedereen bij deze nog wel effe bedanken voor al jullie reacties. Ik weet dat ik op mail/facebookberichten/reacties op de blog zo goed als nooit reageer, maar ik lees ze wel, en doen me goed, dat jullie dat weten. Zo is het statement 'heimwee is beter dan Holland' een beetje mijn slagzin van de reis geworden, en zo zijn er nog wel veel meer reacties die regelmatig door mijn hoofd spoken en steun geven.
En dan als laatst nog effe kort een reisupdate. Ik ga toch vliegen, en snel ook. Eigenlijk was ik van plan om al in Tokio (wel na een goeie rondreis door Japan hoor;) het vliegtuig te pakken, en Korea en China(in eerste instantie) te laten varen. Maar een ticket bleek vanuit Beijing zo veel goedkoper dan vanuit Tokio, dat ik toch via Korea naar China ' moet. Blijkbaar staat me daar ook nog iets te wachten wat ik blijkbaar mee moet maken.
De hele trip over land maken leek me heel epic te doen, maar het moet natuurlijk nog wel ergens over gaan. Vanaf mijn Altai ervaringen weet ik dat ik eigenlijk gewoon in de natuur wil rondlopen. Maja, wil eigenlijk alles zelf doen, en weinig ervaring, dus ik ga dit doen!! (weet dit al een maand, maar eergister pas vliegticket geboekt;)
http://wikitravel.org/en/Annapurna_Circuit#b
Haha, het onvermijdelijke gaat toch gebeuren, Nepal!
-
17 September 2011 - 13:56
Jozefien:
Wat fijn om weer een update van je te lezen. Dus toch Beijing en Nepal (mijn specialiteiten). Weet zeker dat je het gaat warderen. Vergeet in nepal Sauraha niet. Super fijn dorp om even lekker bij te komen en het chitwan park te bezoeken (hier staat tevens het kindertehuis van mij en dagny, zeker een bezoekje waard). En met een trekking doe het met een gids!!! Is namelijk zo veel leuker dan alleen. Of sluit bij andere mensen aan.
Geniet lekker van japan, denk aan mij als je sushi eet. Ik denk aan jou als ik sushi eet :). -
17 September 2011 - 13:57
Marco:
Lol 1337 wtf momenten xD maar mooi stukje weer zowie. Ik zie je al helemaal zitten daar op de boerderij in japan. Hopelijk genie -
17 September 2011 - 14:00
Marco:
T je daar net zo van alle randomness als je hier deed: ) -
17 September 2011 - 19:10
Sati:
Oh en die reis naar Nepal lijkt me geweldig! -
17 September 2011 - 21:01
Barbara:
Heerlijk om je reisverslag te lezen. Ik lag echt helemaal dubbel over die japanner op het krukje onder de douche, deze blijf ik voor mij zien echt waar ha ha.
Als ik het goed begrijp ga je nu naar china, dat moet ook een totaal andere wereld zijn. Laatst liep ik met Denia langs het brouwerij het ij lekkere biertjes en toen wilde ik je bellen, maar ja ff invliegen voor een lekker biertje zit er waarschijnlijk niet in. Lieverd ik verheug me op vervolg. Dikke kus
-
18 September 2011 - 20:24
Catharina:
When in Nepal: the answer my friend, is blowing in the wind !!! XC -
19 September 2011 - 08:06
Denia:
zowie wat een spannend verhaal weer ben trots op mijn stoere neef -
21 September 2011 - 14:32
Ricky (ISVW):
Hoi Zowie, wat ontzettend leuk om je reisverslagen te lezen. Ik ben benieuwd naar de rest van je avonturen, dus hou me aub op de hoogte! Geniet lekker van alles wat je meemaakt en laat ons ons saaie leventje maar lei(ij)den. Groetjes!!! -
22 September 2011 - 11:49
Felipa:
Hey Zowie!!
Klinkt allemaal als een echt avontuur! Wow, kan me niet voorstellen hoe het daar moet zijn! Echt een bijzondere reis ben je aan het maken. Nepal lijkt me ook echt fantastisch! hou je goed!
Groetjes,
F.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
